Northern Belle – zamek Warwick

Zamek Warwick, położony na zakolu rzeki Avon, jest średniowiecznym zamkiem, zbudowanym na miejscu drewnianego fortu, wzniesionego przez Wilhelma Zdobywcę w 1068 roku. Pierwotny drewniany zamek w stylu motte-and-bailey został zastąpiony kamiennym w XII w. Podczas wojny stuletniej fasada skierowana w stronę miasta została przebudowana, stając się jednym z najbardziej rozpoznawalnych przykładów XIV w. architektury wojskowej. Jako twierdza służył aż do początku XVII w., kiedy w 1604 r. został przyznany Sir Fulke Greville przez Jakuba I Stuarta. Greville przekształcił go w wiejską rezydencję rodziny Greville, Earlów Warwick od 1759 do 1978 r., kiedy to po 374 latach w rodzinie Greville zamek został sprzedany Grupie Tussaud. Specjalizująca się w organizowani rozrywki firma w 12 udostępnionych turystom pokojach urządziła wystawy figur woskowych przedstawiających historyczne osoby, które były gośćmi na przyjęciu w 1898 r. zorganizowanym przez Frances, Hrabinę Warwick. Najważniejszym gościem był książę Walii, późniejszy król Anglii – Edward VII. Poza woskowymi figurami w pokojach znajdują się autentyczne meble z epoki. W 2001 r. Zamek w Warwick został uznany przez brytyjski Urząd Turystyki za jeden z 10 najlepszych brytyjskich rezydencji i zabytków Wielkiej Brytanii.

W 914 r. Ethelfleda, córka Alfreda Wielkiego założyła w miejscu zamku anglosaskie burh – ufortyfikowane miasto. Była to jedna z dziesięciu takich osad, które żelazna dama Mercji założyła by bronić kraj przed atakującymi Duńczykami. Strategicznie umiejscowiona osada umożliwiała kontrolę rzymskiej drogi Fosse Way, a także doliny i przeprawy przez rzekę Avon. W tym czasie w zamku została założona szkoła Warwick, najstarsza szkoła dla chłopców w Anglii i jedna z pięciu najstarszych szkół na świecie. Po podboju Anglii przez Normanów, Wilhelm Zdobywca wybudował w Warwick zamek w stylu motte-and-bailey, który miał umożliwić kontrolowanie Midlands, gdy Wilhelm wyruszył na północ. Konstablem zamku mianował Wilhelm Henry’ego de Beaumonta, syna potężnej rodziny Normanów. W 1088 r. Henry de Beaumont został pierwszym hrabią Warwick. W 1153 r. żona Rogera de Beaumonta, drugiego hrabiego Warwick, w wyniku oszustwa przekazała kontrolę nad zamkiem armii Henryka z Anjou, późniejszego króla Anglii Henryka II. Król jednak zwrócił zamek w ręce hrabiów Warwick. To w tym okresie zamek motte-i-bailey został przebudowany z wykorzystaniem kamienia. W 1267 r. tytuł i zamek przeszedł w ręce Williama de Beauchampa, 9. hrabiego Warwick. Po jego śmierci  kolejne pokolenia rodziny Beauchampów, na przestrzeni 180 lat, rozbudowywało zamek. W latach 1330-60 pod kierownictwem Thomasa de Beauchampa, 11. Earla, fortyfikacje zamkowe zostały znacznie wzmocnione po stronie północno-wschodniej przez dodanie bramy, barbakanu i wież po obu stronach muru. Kolejne dodatki pojawiły się, gdy zamek wrócił do Korony, jednak już w tym czasie powoli zaczął popadać w ruinę z powodu wieku i zaniedbania.

Kolejna znacząca przebudowa zamku zbiegła się z okresem spadku znaczenia strategicznego zamków w XV i XVI w. W tym czasie wiele z nich zostało opuszczonych lub zamienionych w wygodne, szlacheckie rezydencje. Na początku XVII w. Robert Smythson otrzymał polecenie sporządzenia planów przebudowy zamku. W 1604 r. zamek został przekazany przez króla Jakuba I sir Fulke Greville, który przekształcił fortecę w wiejską rezydencję. Chociaż o formalnych ogrodach Zamku w Warwick po raz pierwszy wspomniano w 1534 r., to dopiero w XVII w. ziemie otaczające twierdzę zostały przekształcone w ogród.  Greville zlecił Lancelotowi Brownie przebudowę otoczenia i w 1749 r. rozpoczęło się kształtowanie krajobrazu na terenie parku. Projekt ukończono w 1757 r. Ogrody zajmują powierzchnię 2,8 km2. Mniej więcej 100 lat później w latach 1868-69 Robert Marnock stworzył na terenie zamku formalne ogrody.

W ponad 950-letniej historii zamek Warwick był siedzibą trzech odrębnych rodów Hrabiów (Earlów) Warwick. Był domem rodzinnym rodów Beaumont, Beauchamp, Neville, Plantagenet, Dudley i Greville. Co ciekawe pierwsza linia Earlów gwarantowała w szczególności prawo dziedziczenia zamku poprzez linię żeńską, i tak Warwick trzy razy był własnością kobiety.

Dzień zaczyna się gdy steward wita gości na pokładzie luksusowego pociągu Northern Belle a następnie odprowadza ich na wybrane miejsca. Stoły zostają nakryte idealnie białymi obrusami, chińską porcelanę i lśniącymi kryształami podczas gdy goście mogą zrelaksować się w swych wygodnych fotelach. Wyśmienite jedzenie jest ważną częścią każdej podróży i także tutaj, gdy wszyscy zajmą swoje miejsca, serwowane jest angielskie drugie śniadanie – brunch – któremu towarzyszy kieliszek musującego koktajlu Bellini. Pod opieką stewardów, w leniwej atmosferze, można oderwać się od gonitwy dnia codziennego i zachwycić krajobrazami, gdy pociąg zmierza do Midlands.

Na miejscu na gości czekają autokary, które zabiorą ich na krótki przejazd do wspaniałego zamku Warwick. Można tu podziwiać zachwycające wnętrza, w tym przepiękne pokoje, Wielką Salę i wiele salonów, do których niegdyś zaglądały sławne postaci, m.in. Jerzy IV, Edward VII i królowa Wiktoria. Będzie okazja podziwiać niesamowite widoki i architekturę, niesamowite mury obronne i wieże, w tym Wieżę Cezara o imponującej wysokości 44,8 m. czy 12-kątną wieżę Guy’s Tower. Przez całe popołudnie historia ożywa dzięki pokazom takim jak, pokaz łucznictwa czy potężnej katapulcie „The Mighty Trebuchet”, w czasie którego największa na świecie działająca machina oblężnicza miota pociskiem na odległość ponad 150 metrów. Gdy goście zechcę odsapnąć od nadmiaru wrażeń mogą wybrać się do zacisznych zamkowych ogrodów.

Po pełnym przeżyć popołudniu w pociągu na goście czeka lampka szampana. Zaś w drodze powrotnej serwowana jest uczta godna królów do której somelier dobiera najwłaściwsze wina.