Stella Australis – Śladami Darwina z Ushuaia

Check-in odbywa się w centrum miasta Ushuaia w godzinach 10:00-17:00 w dniu wypłynięcia. Goście wchodzą na pokład M/V Stella Australis o 17:30. Po powitalnym toaście i przedstawieniu kapitana i załogi, statek wyrusza do jednego z najodleglejszych zakątków Ziemi. W nocy przemierza kanał Beagle i przepływa z Argentyny na chilijskie wody terytorialne. Światła Ushuaia powoli znikają, gdy statek płynie przez wąski kanał Murray między wyspami Navarino i Hoste.

Wraz z nastaniem świtu luksusowy statek Stella Australis przecina zatokę Nassau i wpływa do oddalonego od świata archipelagu, który obejmuje Park Narodowy Przylądka Horn. Jeżeli tylko warunki pogodowe i morskie sprzyjają, podróżnicy będą mogli zejść na ląd na smaganą wiatrem wyspę, która kryje legendarny przylądek Horn (Cabo de Hornos). Odkryty w 1616 r. przez holenderską ekspedycję morską – nazwany tak na cześć miasta Hoorn w zachodniej Fryzji – Cape Horn jest pionowym, wysokim na  425-metrów skalistym cyplem spoglądającym na burzliwe wody Cieśniny Drake’a oddzielającej Amerykę Południową od Antarktydy. Przez wiele lat był to jedyny szlak żeglugowy pomiędzy Pacyfikiem a Atlantykiem, często nazywany „Końcem Ziemi”. Park został ogłoszony Światowym Rezerwatem Biosfery UNESCO w 2005 roku. Chilijska marynarka wojenna zarządza stałą latarnią morską na wyspie, obsadzoną przez latarnika wraz z jego rodziną. Znajduje się tu także maleńka kaplica Stella Maris i nowoczesny pomnik przylądka Horn.

Żeglując z powrotem przez zatokę Nassau, zakotwiczamy w legendarnej zatoce Wulaia, jednym z niewielu miejsc archipelagu, gdzie historia cywilizacji jest tak samo fascynująca, jak otaczające gości naturalne środowisko. Pierwotnie było to miejsce jednej z największych w regionie osad rdzennych mieszkańców plemienia Yámana. Zatokę tę opisał Karol Darwin, a naszkicował ją kapitan FitzRoy w latach trzydziestych XIX wieku podczas podróży na HMS Beagle. Obszar ten znany jest z fascynującej urody i dramatycznej geografii. Po wizycie w sponsorowanym przez firmę Australis muzeum mieszczącym się w starej stacji radiowej, które poświęcone jest ludowi Yámana i działalności w tych okolicach europejskich misjonarzy – pasażerowie mają do wyboru trzy wycieczki piesze (o rosnącym stopniu trudności), które prowadzą w gęsto zalesione góry ponad zatoką. Na wszystkich szlakach odwiedzający mają okazję spaceru przez zaczarowane Lasy Magellana pełne drzew Lenga, Coigüe, Canelo, paproci oraz wielu innych endemicznych roślin, na koniec docierając do punktów widokowych ponad zatoką. Zanim goście wrócą na pokład Stella Australis zapraszamy ich do wrzucenia listu lub kartki, które przyszli podróżnicy dostarczą adresatom, do drewnianej beczki we wnętrzu muzeum, w ten sposób podtrzymując starożytną tradycję żeglarską, przywróconą do życia przez naszą firmę.

Nocą luksusowy statek resjowy M/V Stella Australis okrąża zachodni kraniec Ziemi Ognistej żeglując przez bardzo wąskie cieśniny kanałów Gabrial, Magdaleny i Cockburn. Po okrążeniu odległego półwyspu Brecknock statek zawraca na wschód i ponownie wpływa na wody kanału Beagle. Rano M/V Stella Australis wchodzi do fiordu Pia gdzie goście schodzą na pokład łodzi Zodiak, by po dotarciu na brzeg wyruszyć na wycieczkę na lodowiec Pia. Podróżnicy mają wybór między krótką wędrówką, która prowadzi na punkt widokowy, z którego rozciąga się zapierający dech w piersiach panoramiczny widok na spektakularny lodowiec, który spływa od szczytów górskich w dół do morza, lub dłuższą, trudniejszą trasę wiodącą w górę bocznej moreny starego lodowca Pia. Nikt nie wie, jak ogromna masa śniegu i lodu zyskała swoje imię, najpopularniejsza teoria mówi, że została nazwana dla uczczenia imienia księżniczki Marii Pia z Sabaudii (1847-1911), córki włoskiego króla.

Żeglując się dalej na zachód wzdłuż kanału Beagle, M/V Stella Australis wpływa do kolejnego głębokiego fiordu i rzuca kotwicę w pobliżu lodowca Garibaldi zapraszając gości na kolejną wycieczkę na brzeg. Lodowiec Garibaldi to jeden z trzech lodowców w Patagonii, który wciąż rośnie, a nie jak większość lodowców na świecie pozostaje taki sam lub powoli się kurczy. Tym razem wędrujemy przez dziewiczy las Magellana do lodowatego wodospadu, wysokiej skalnej ściany porośniętej przez paprocie i mchy, a dalej do spektakularnych punktów widokowych ukazujących wspaniały lodowiec i leżący poniżej fiord. Spacer jest wymagający – bardzo stromy, słabo oznaczoną ścieżką po nierównym podłożu – zatem nie dla wszystkich. Dla tych, którzy zdecydują się pozostać na pokładzie, nasz kapitan skieruje dziób rejsowego statku M/V Stella Australis w stronę pięknego błękitnego lodowca Garibaldi, aby każdy mógł cieszyć się panoramicznym widokiem z górnych pokładów widokowych.

Po zapadnięciu zmroku statek powraca na wody kanału Beagle i żegluje na zachód wzdłuż południowego krańca Ziemi Ognistej do krainy cudów chronionych w obrębie Parku Narodowego Alberto de Agostini. Okrążając półwysep Brecknock na zachodnim skraju Ziemi Ognistej, luksusowy statek M/V Stella Australis wypływa na chwilę na otwarte wody Oceanu Spokojnego. Następnie nawiguje zygzakowatą trasą przez kanały Cockburn, Magdaleny i fiordu Keats, aby na koniec dotrzeć do malowniczego fiordu Agostini. Nazwany na cześć włoskiego salezjańskiego kapłana, który pracował w tym regionie w pierwszej połowie XX wieku, fiord Agostini jest otoczony przez liczne lodowce i strome, dzikie góry przypominające słynne wieże Torres del Paine.

Poranna wycieczka tego dnia zaprasza podróżników pod lodowiec Águila (”Orzeł”), który wznosi się nad spokojną, polodowcową laguną otoczoną pradawnym lasem. Po lądowaniu łodzi Zodiak na plaży, pasażerowie wędrują wokół laguny do miejsca, z którego wznosi się postrzępiona, błękitna fasada lodowca. Czasem można dostrzec krążącego wysoko na niebie kondora, a zawsze na brzegach laguny jest mnóstwo ptaków. To lądowanie jest doskonałą okazją, aby doświadczyć piękna subarktycznego lasu deszczowego Patagonii i zobaczyć, jak siły natury ukształtowały ten spektakularny krajobraz.

Po nocnym rejsie przez kanał Magdaleny M/V Stella Australis wraca na wody Cieśniny Magellana, a następnie rzuca kotwicę u brzegów Wyspy Magdaleny, która leży w połowie drogi między Ziemią Ognistą i Chile. Wyspa ta, zwieńczona charakterystyczną latarnią morską, stanowiła podstawowe źródło zaopatrzenia dla żeglarzy i odkrywców, a zamieszkuje je ogromna kolonia pingwinów Magellana. O świcie, przy sprzyjającej pogodzie, wędrowcy zejdą na brzeg i powędrują ścieżką, która prowadzi pomiędzy tysiącami pingwinów do niewielkiego muzeum mieszczącego się w pochodzącej z 1902 roku latarni morskiej. Wyspę zamieszkuje wiele innych gatunków ptaków. W kwietni i wrześniu – gdy pingwiny mieszkają gdzie indziej – wycieczkę tę zastępuje wyprawa na pokładzie łodzi Zodiac na Wyspę Marty w celu obserwacji południowoamerykańskich lwów morskich.

Po krótkim rejsie na południe wzdłuż cieśniny,  zawijamy do Punta Arenas około 11:30. Do 18:00 goście mają czas na zwiedzanie miasta. O 18:00 zapraszamy ponownie na pokład luksusowego statku M/V Stella Australis. Po powitalnym toaście statek wyrusza w drugą połowę wyprawy. W nocy światła Punta Arenas blakną w oddali, gdy statek żegluje przez Cieśninę Magellana i wpływa do kanału Whiteside między wyspami Darwin i Isla Grande de Tierra del Fuego.

Uwagi:

• na wyspie Magdaleny zakazane jest korzystanie ze statywów fotograficznych;
• * w kwietnia i wrześniu zamiast na Wyspę Magdaleny zabieramy gości na Wyspę Marty.

O świcie statek płynie w górę fiordu Admiralicji (Seno Almirantazgo), spektakularnego odgałęzienia Cieśniny Magellana, który rozciąga się prawie przez połowę Ziemi Ognistej. Ośnieżone szczyty Parku Przyrody Karukinka rozciągają się wzdłuż północnej strony fiordu, podczas gdy jego południowy brzeg definiują głębokie fiordy i szerokie zatoki Parku Narodowego Alberto de Agostini. Goście udają się na ląd w zatoce Ainsworth, gdzie, obok licznych ptaków, znajduje się kolonia południowych słoni morskich, które czasami można dostrzec z łodzi Zodiak. Dostępne są dwie wycieczki z przewodnikiem: jedna z nich wiedzie skrajem strumienia, torfowiskami i siedliskami bobrów do skalnej, porośniętej mchem ściany, z której spadają wodospady, ukrytej głęboko w nietkniętym podbiegunowym lesie; druga to bardziej męcząca wędrówka po grzbiecie lodowej moreny. Obie wycieczki oferują wspaniałe widoki na lodowiec Marinelli i góry Darwin.

Pozostawiając za sobą zatokę Ainsworth, M/V Stella Australis płynie Fiordem Admiralicji na zachód do wysepek Tucker. Po obiedzie goście znów wchodzą na pokład Zodiaków, by z bliska zobaczyć kolonie pingwinów Magellana zamieszkujących te maleńkie wyspy. Ponad 4000 pingwinów gnieździ się na wyspach Tuckera, tu składając jaja i pielęgnując pisklęta. Wiele innych gatunków ptaków także odwiedza te tereny. Wśród nich są kormorany królewskie, ostrygojady, chilijskie wydrzyki, gęsi morskie, mewy delfinie, orły, a nawet – choć niezwykle rzadko – kondory andyjskie. We wrześniu i kwietniu – kiedy pingwiny przenoszą się gdzie indziej – tę wycieczkę zastępuje krótki spacer do czoła lodowca w pobliskiej oszałamiającej zatoce Brookes.

Rano M/V Stella Australis wchodzi do fiordu Pia gdzie goście schodzą na pokład łodzi Zodiak, by po dotarciu na brzeg wyruszyć na wycieczkę na lodowiec Pia. Podróżnicy mają wybór między krótką wędrówką, która prowadzi na punkt widokowy, z którego rozciąga się zapierający dech w piersiach panoramiczny widok na spektakularny lodowiec, który spływa od szczytów górskich w dół do morza, lub dłuższą, trudniejszą trasę wiodącą w górę bocznej moreny starego lodowca Pia. Nikt nie wie, jak ogromna masa śniegu i lodu zyskała swoje imię, najpopularniejsza teoria mówi, że została nazwana dla uczczenia imienia księżniczki Marii Pia z Sabaudii (1847-1911), córki włoskiego króla.

Żeglując się dalej na zachód wzdłuż kanału Beagle, M/V Stella Australis wpływa do kolejnego głębokiego fiordu i rzuca kotwicę w pobliżu lodowca Garibaldi zapraszając gości na kolejną wycieczkę na brzeg. Lodowiec Garibaldi to jeden z trzech lodowców w Patagonii, który wciąż rośnie, a nie jak większość lodowców na świecie pozostaje taki sam lub powoli się kurczy. Tym razem wędrujemy przez dziewiczy las Magellana do lodowatego wodospadu, wysokiej skalnej ściany porośniętej przez paprocie i mchy, a dalej do spektakularnych punktów widokowych ukazujących wspaniały lodowiec i leżący poniżej fiord. Spacer jest wymagający – bardzo stromy, słabo oznaczoną ścieżką po nierównym podłożu – zatem nie dla wszystkich. Dla tych, którzy zdecydują się pozostać na pokładzie, nasz kapitan skieruje dziób rejsowego statku M/V Stella Australis w stronę pięknego błękitnego lodowca Garibaldi, aby każdy mógł cieszyć się panoramicznym widokiem z górnych pokładów widokowych.

Wczesnym rankiem luksusowy statek ekspedycyjny M/V Stella Australis ponownie płynie przez zatokę Nassau do przylądka Horn. Dzień ten jest powtórką drugiego dnia wyprawy z lądowaniem na brzegu i spacerami. Jednak drugie lądowanie w niektórych bardziej kultowych miejscach na trasie może czasami być bardziej satysfakcjonujące niż pierwsze: daje bowiem więcej czasu na szczegółowe zbadanie każdego miejsca. Na przylądku Horn goście zyskują drugą szansę odwiedzenia kaplicy Stella Maris, pogawędki z latarnikiem i jego rodziną lub sfotografowania niezwykłej subpolarnej flory, która zasiedla skały przylądka. W zatoce Wulaia goście mogą dokładniej zwiedzić muzeum czy wybrać się na dłuższy spacer niż za pierwszym razem, obserwować ptaki wzdłuż brzegu lub przeszukać beczułkę pocztową, aby sprawdzić, czy przypadkiem adresat kogoś, kto kiedyś zostawił tu swój list nie mieszka blisko ich domu, i czy zatem nie mógłby zabawić się w polarnego pocztowca. To drugie podejście zwiększa również szanse gości na lądowanie na wyspie przylądka Horn.

Następnego ranka ekskluzywny rejs po wodach Patagonii luksusowym statkiem wycieczkowym M/V Stella Australis dobiega końca, gdy statek wpływa na wody terytorialne Argentyny by przybić do brzegu w Ushuaia, najdalej na południe leżącym mieście świata. Ushuaia została założona w 1884 roku jako jedno z miejsc kontaktu pomiędzy rdzenną ludnością Patagonii – ludem Yámana a Europejczykami. Jego nazwa pochodzi z języka Yámana i znaczy głęboka zatoka. Miasto otaczają najbardziej na południe wysunięte szczyty Andów. Licząc około 65 000 mieszkańców Ushuaia jest drugim co do wielkości, po Rio Grande, miastem Ziemi Ognistej. Zejście na ląd planowane jest pomiędzy 8:30 a 9:30 rano tworząc idealną okazję na zwiedzanie miasta i jego spektakularnego otoczenia.